Boete
De earste boete is binnen. Ik sei al tsjin myn man: “Doch nò fersichtich oan. Foar dast it wist hast in boete oan de broeksbokse hingjen.” Sûnt in pear dagen hat hy in rollater. En troch dat hy de pest oan san ding hat, hat hy him opfierd. Freegje my net hoe, der ha ik gjin ferstân fan.
Syn libben lang hat hy in auto hân en dat sit er noch yn. Doe de buorman het ding brocht waard er earst oan alle kanten besjoen as er wol geef genoch wie. De remmen en de bestjoering, alles waard kontroleare. Ik sei noch: “Moast ek winterbannen ha?” Mar dat wie net nèdich want de diken wiene skjin.
En sa gong hy op paad en sette de gang er yn. Ik rop noch: “Foarsichtich! Tink derom!” En ja hear: hy wie krekt de bocht om as de plysje hâld him oan en frege nei syn papieren. Troch dat hy in joggingbroek oan hie koe hy hun neat sjen litte. Sa kamen hja thus en nei in skrobbering en in kop kofje gongen hja foart.
Aerdiche keardels trouwens, dy plysjemannen. Hja praten ek noch Frysk ;-D
LOL.
Ik zag het helemaal voor me met die opgevoerde rollator.
Heerlijk verhaal.
Ik heb nog een verwijzing naar je verhaal gemaakt.
http://apiedapie.wordpress.com/2012/04/17/afscheid-in-zes-woorden/
Er is om gelachen. Hoe kan het ook anders!