Dowen
Dèr sit hy dei en nacht te brieden. “Wannear soe hy frette?“, freegje ik my ôf.
Ùs soan hat in flat op de fyftsjinde ferdjpping. Mei in prachtich ùtsicht mar hy hat krekt as de oare bewenners lèst fan dowen. Hja dogge der fan alles oan. De iene hat netten oer it balkon en in oare sjit om de safolste minùt mei in klappistoal. It jowt allegearre neat. Sa sit er by him ien te brieden yn de blombak. De do hat ien grut ai.
Ùs soan hat er wat opfûn: doe de do efkes skoft hie hat hy it aai sean en doe werom lein. De do hat neat yn ‘e gaten en bried troch. Ek hat hy al es in pear dowen los litten yn de haven fan Antwerpen en Rotterdam. Mar nei in dei siten sy al wer op it nest. Immen sei tsjin him; “Do moast it ai fuort dwaan want hy bried him dea.“
Hy hat nò in wyt ferve balkon fan dowedong. “Hoechst nèt te fervjen. Bist goedkeap ùt.” sis ik. It antwurd wurdt nèt wurdearre. Dochs ha wy respekt foar san folhâlder. Kom dèr hjoed de dei ris om…
[foto: Soan D.]
ah. Ik woonde ook een tijdje in een flat, zilverfolie, plastic wapperzakken, ook alles werd geprobeerd duiven weg te houden, maar ik sliep zelf niet van die herrie van het wapperende plastic. En er woonden boven wat mensen met een andere huidskleur die graag duiven voerden. En mijn buurvrouw vond het zo zielig er iets aan te doen als de duiven in haar bloembak nestelden. ‘s ochtends om 5 koerden die rotbeesten al op het balkon, grenzend aan de slaapkamer waarvan ik de deur altijd open had staan. Buurvrouw wilde er niets aan doen. Ik spanden wel netten en hield… Lês mear »
Lilk sjocht hy my oan, de do. Max hat it bist fuortreage en ik ha my oer it seande ai ûntferme.Altiid en ivich de striid tusken bisteleafde en myn ynderlik…