Mist wurde
Foto troch Suzy Hazelwood fia Pexels [klik foar grut]
Ik ha Pier wol fjirtich jier kinnen, hy wenne mei syn frou ticht by ùs. We hiene in ‘klik’ sa `t hja hjoed-de-dei sizze.
Altyd efkes swaaie as in praatsje oer it waar en de bern. Ik sil him misse mei syn gekjeierij.
Yn ùs nije omjouwing gean gauris minsken dea, faaks troch âlderdom.
De iene seit jo mear as de oare mar eltse kear rekket it my hoewol ik somtiden de persoan hielendal net kint ha.
“Wat soe dat foar minske west ha?” freegje ik my dan ôf. “Hat se wat neilitten foar de minsken om har hinne?”
En dan ha ik it net oer it ierdske guod mar oer it wêzen fan dyjinge.
Hat hy as sy waarmte en meiminslikheid utdield, de wrâld in bytsje better makke?
Mist wurde…
Mooi geschreven wokke ja als er mensen overlijden dat doet altijd wat met je ik lees altijd de overlijdens advertenties ,zie ik ineens een advertentie van mien knol ( gorredijk). blijk dat dat de mensen zijn, waar ik in mijn verkeringstijd samen met mijn zoon zijn vader aad langerak gologeerd hebbben op de boerderij. (zie ons nog liggen op de vliering onder de balken .een mooie herinnering.mien knol was een nicht van aad langerak zijn moeder.ze is haast 100 geworden.heel apart dat ik toen in holland woonde en nu al weer 30 jaar in friesland.en dan de advertentie ziet.ik heb… Lês mear »
Elk minske hat in libben en in ferline hân. Se bliuwe my boeien.