Mei ik komme?” freget se skruten. Hja stiet by de haadyngong.
De juffrou dy telefoantsjinst hat, hâldt har oan de regeltsjes. “Jo hiene jo melde moatten.” seit se wat soer.
Nei ûntsmetten fan hannen en mûlkapke mei se nei boppe ta.
“Jo binne al in kear by jo mem west.” seit se tsjin myn soan en bledderet yn de papieren.
“Ja mar dat mocht dochs,” seit hy, “Ik bin net yn hûs west. Ik ha har allinnich mar op helle…”
No meie wy trije besikers yn ‘e wike ha, de rigels binne wer losser wurden. Wa sil ik freegje?
Ik wit it net. Sy hawwe grut gelyk mei har string belied mar… hoe folle fertriet komt der efter wei?
Trije besikers yn ‘e wike. Gesellich!
(..)
