Fedde Schurer

Der stiet in grutte brede man foar my mei in hiel bosk wyld griis hier. Hy benimt my it hiele  ùtsicht. Ik stean yn in bakkerswinkel te wachtsjen. De winkel stiet grotfol mei  klanten. Doe destiids,  koene jo noch gjin nûmerke lûke.

In jong ding stiet achter de toanbank en docht o sa har best. Dan is de grutte grize man oan bar. Hy seit mei  in swiere stimme wat hielendal by syn lea past: “Ik wol in sniend fjirde partsje brea“. Se sjocht him ûnnoazel oan en begrypt him net.

Dan seit hy it noch ris; “Ik wol in sniend fjirde partsje brea… “

Der komt reuring ûnder de wachtsjende klanten mar hy hâld fol. Ik bin hielendal net hastich mear. Ik fyn it geweldich dat ien sa op syn strepen stiet en him net ôfliede lit troch fûterjende minsken. Nei dat hy it noch ris sein hat seit hy tsjin it ferbouwerearre fanke; “Iet it sels mar op” en foart wie der. Dat byld fan dizze yndrukwekkende figuer stiet my noch dùdlik foar de geast.

Dy man mei syn ymposant postuur en wyld bosk hier wie Fedde Schurer, dichter en skriuwer  fan Fryslân. De bewûndering foar dizze man is doe des tiids ûnstean en troch de tiid allinne mar oanboaze.

Sjoch ek: Jierwiksel 2010-2011