Mei de tiid mei
“Mem moat in smartphone ha.” seit de soan; “Der kin mem alles mei fotografearje, sms-e en noch folle mear. Allinnich net kofje sette.“
De oare seit; “Der docht se dochs neat mei. Dy komt yn ‘t laat te lizzen.”
Myn man fynt it èk laarjekoek. “We kinne sa njonkelytsen hiel Afrika foarsjen fan mobyltsjes.”
Mar omdat ik by bliuwe wol -want stil stean is deadelik- leit it ding foar my op `tafel. Mar hoe wurket soks nò ?
Gjin mins yn myn omkriten dy my helpe kin. Gebrûksoanwizingen yn alle talen lizze foar my. Dan mar siikje op de kompjûter. Ik kom er net ùt. De soan skilje dy mei einleas geduld ùtleit wat ik dwaan moat.
Wylts myn man mei syn nije gehoarapparaat oan it griemen is sit ik neist him mei it grutte platte ding. Beide hawwe it dreech mei de nije ùtfiningen fan dizze tiid.
“Mei de tiid mei.” sis ik en sucht; “Ik hie jierren letter op ‘e wrâld komme moatten … “
Alle talen? Behalve Fries zeker? Zo kreeg ik voor mijn verjaardag zo’n smartgeval. Sindsdien is een sms sturen een drama. Ik zit steeds naast de letter te drukken omdat het zo’n gepriegel is met aanraakscherm. Nu spreek ik de tekst maar in, heel voorzichtig, en duidelijk articuleren, geen leestekens of hoofdletters want die moet ik geloof ik later nog corrigeren, hopeloos! Maar het is wel een stuk goedkoper, waar ik eerder 10 euro per jaar gebruikte aan de mobiele telefoon, zal ik nu wel 9 overhouden. De foto’s zijn ook niet om aan te zien, nergens voor nodig. Voor mij… Lês mear »