Ferealens
Foto troch Morgan McDonald fan Unsplash
Hat mem yn har jonge jierren wol es fereale west?” freget de soan yn in fertroulik momint .
“Ach jonge,” sis ik; “do ik jong wie stie ik gauris yn fjoer en flam. Mar it wie net gau goed. Se moasten er wol goed utsjen.”
“Dat hâldt yn; kreas en himmel en net goar en sutrich. En wat er ut de mûle kaam, der lette ik ek op.”
Ùs mem, dy`t alles fan tichteby meimakke, skotholle wol es; “Dat wurdt neat mei it fanke.” sei se tsjin ùs heit; “Se is fierst te krekt.”
Der kaam in hûsskilder foarby dy under de ferve siet.
In boeresoan ùt Skarsterbrêge dy woe de selde wike noch trouwe want de pleats kaam frij.
In ambisjeus jongfeint dy yn fersekeringen die belove my in gouden takomst.
Do wie er in jongfeint ùt Ferwerd, hy kaam efkes oer om in Fryske frou mei te nimmen nei Kanada.
Mar de fonk sloech net oer.
Letter kaam er noch in toskedokter foarby dy my leafdefol fan in senuwûnstekking of holp.
It wiene allegearre fûleindige leafdes dy my nachten wekker hâlden en myn libben op `e kop setten.
Do kaam ik him tsjin en hy is bleun…
Deze kostte mij moeite om te lezen en begrijpen.
Maar ik begrijp dat het om die ene gaat.
Die ene waar je van houdt.
Vrolijke groet,
Ja het gaat om die ene , goed begrepen.
Mooi dat je zoon er naar vroeg, dan krijgen wij het antwoord.
Mooie beschrijvingen van die liefdes die het niet waren, maar een mens moet toch onderzoeken om te weten dat het anders is de ware wel langskomt.
Zo is het….
Maar als je jong bent ben je ongeduldig…