Foto troch Matt Hoffman op Unsplash

Moarn.” sis ik; “Hast in goeie nacht hân?”

“It wie benauwd fannacht, hè!”

“Hast ek lêst fan miggen hân?”

“Hoedest de dûnstekken net oer. Dat skeelde wer!”

“Wat silst hjoed dwaan? Hast ek plannen?”

“Wolst sto dy earst waskje as sil ik earst?”

It is it alledeiske gewoane praat. It hat neat om ‘e hakken mar it heard er no ienkear by.

Allinnich Styntsje siket alles ôf; yn kasten en ûnder bedden.

Ik hjit twa kopkes kofje yn, en meitsje twa stikken bôle klear.

Eartiids hiene wy in man yn it doarp dy altyd yn him sels prate. Hy hie dan ek de bynamme; ‘Freak en ik’.

Ik beslùt dat perfoarst net te dwaan, ik sil dan ek in oare wize fine moatte om te kommunisearjen.

“Wat fynsto derfan?”