Ik stean mei in pear froulju midden yn in ôfgryslike bult klean. Ien kear yn`t jier ha wy rommelmerke fan de opbringst giet in part fan nei in goed doel en in part nei ùs tsjerke.

It hiele jier troch wurd er troch in stik as wat manlju oanwurke. As er minsken ferhuzje as dea geane wurd  it troch jûn en it hûs as flat wurd opromme en skjin makke. En dan moat it noch priizge wurde fan it lytse oan ‘t grutte guod ta. En dan, as it sa fier is. stean wy wol mei in hûnderd frijwilligers yn it sintrum te ferkeapjen.

It is in geweldige dei, in dei fan mienskipssin mei elkoar wurkje foar ien doel. Sa hat elts syn plak fûn: de iene by it wyt guod en de oare by it diggel guod. En sa stean ik by de ôftanke bult klean. Fan alles giet ùs troch de hannen. Fan dûnstekkens , underbrûken oant klean fan ûndùdlike ôfkomst.  Mar wat my it meast noch boeie kin binne de ferskate minsken. Fan ôf ien euro moat er ôftinge wurde.Oan t ein fan ‘e dei binne wy tige foldien en dik tefreden.                                                                                                                                                                                      

In pear froulju ùt in fremd lân jouwe my in han en laitsje nei my . Bin ik te gol west? Ik wit it net mar it jout my in goed gefoel. Der giet it dochs om? 

Foto: Rommelmarktblog