Healwei kom ik myn buorfrou tsjin. Hja ferteld dat se mei man en bern nei Curaçao west is. It hele jier wurd dèr foar sparre want de femyljebânnen binne hiel hecht. Se hat my al es korrizjearre want ik  hie it oer Suriname mar dat hie ik mis: it wie Curaçao en dat is hiel wat oars.

Nei dat wy bypraten binne gean Max en ik wer fjirder. Dan hâld Jan my oan; hy en syn freondinne binne mei de karavan nei Italië west en hawwe it osa nei it sin hân. Ek Veronica is mei har man en twa hûnen nei it suden west. Entûsjast ferteld se wat hja belibbe ha ûnderweis. Max wurd ungeduerich, hy hat al hiel wat kearen syn poat omheech hân mar der moat noch mear barre. Dan komt myn neiste buorfrou er oan en seit dat sy mei har man -de frachtrider-  nei Frankryk giet. Ik winskje harren in moaie rit ta en lit my nei de berm skuorre.

Wa lit wa ùt, ik wit it nèt..