Grien
Alles moat grien wèze hjoed de dei. Want dat is pas natuerlik. Griene taksjes en bussen, griene tsies, griene aaien en griene stream. It moat allegearre ECO wèze.
En yn dat ramt wol ik ùs tùnskuttings ferve. Grien fansels. “Moat dat nò?” seit myn man; “dat diene wy in ieu allyn ek al.” “Nò,” sis ik; “alles is net ferkeard fan eartiids. “Wy sitte yn in tiid dat wy rekkenje mar ek om it miljeu tinke moatte.” “Nò, ferve is ferve.” seit er.
Ik gean nei in saak dy oars neat as ferve hat. De griene kleuren springe jo temjitte. Dat der safolle kleuren grien bestiene hie ik gjin weet fan. Ik klamp in feint oan en lis him de saak ùt. “Moat jo dwaan.” seit er. Hy is my wat te enthousiast mar dy jonge wol ek hannel dwaan, fansels. En sa bin ik letter oan it skilderjen. Op it ein fan de dei is it karwei klear.
Ik lis ùtpoept yn in tùnstoel. Max is in griene Jack Russel wurden en ik sels ha noch nea sa grien west neffens myn man…
en je blog heeft ook mooie groene blokjes.
Volgende keer kun je wel beter een badmuts opzetten om je haren wit te houden.
Dat is een goed idee en dan zing ik: In het groene dal het stille dal waar kleine bloempjes bloeien…
Als je het me laat weten wandel ik per ongeluk even langs om naar je te luisteren.
Dan ga je meteen terug ik kan niet zingen. HIJ is slordig geweest en heeft vergeten mij een zangtalent mee tegeven
Weet je dat ik dat raar vind? Ik zong eerder in de kerk uit volle borst (van geboorte ben ik een Barneveldse kip, dus van de Veluwe) maar daar weet ik niets meer van, alleen van later, toen mijn tante me opving en ik vaak bij haar logeerde en ik op zondag haar mantelpakje aan moest, wat me 3 maten te groot was), en dan zei ik de volgende dag tegen mijn gitaarleraar, die me ook zangles gaf, dat ik door al dat zingen op zondag mijn stem veel beter beheerste. Vroeger pleebekte ik altijd. En toen moest ik zingen…… Lês mear »
Ik zing alleen bij rare momenten en dan ook nog met gesluierde stem,kun je nagaan…
Een gesluierde stem is nog eens wat anders dan een gesluierde vrouw 🙂