Noch in pear dagen en in handstje fol ûren en it âlde jier is foarby. As je der by stilstean wurre jo wat mankelyk. Je ontkomme er net oan om efkes werom te sjen.

“Hat it  ôfrûne jier my brocht wat ik er fan ferwachte hie?” Guon minsken hawwe grutte foarnimmens sa as net mear smoke en net mear drinke. En fansels elts jier wolle in party minsken hun kilo`s kwyt. De wize wer op rint soms de spuigatten ùt. De dieeten fleane jo dizze dagen om ‘e earen, de iene is noch  fremder en yngewikkelder as de oare.

Ik ha  ek es in sherrykuer folge. Dat wie my wat. De hiele dei fleurich en blier,  sjongend efter de stofsûger. Tige gol foar negoasjerinners en minsken mei kollektebussen. De winkelman mocht my ek hiel graach. Dochs hat dat dieet mij neat holpen. Allinne wie it de fleurichste kuer dy ik ea hân ha.

As ik sa werom sjoch binne der sawol fertritlike as bliide  mominten west. Fertritlik om minsken dy wy net  misse koene en dochs los litte moasten. Mar ek bliide mominten, sa is it libben:  dea en berte lizze deun byelkoar.

Al mei al bin ik in tankber mins dy ûndanks alles bliid troch it libben giet. Dus  gean ik net allinne “Mankelyk” mar ek mei “Hope”it nye jier temjitte en de lèzers fan myn stikjes winskje ik it selde.