It sil jimme net ontgong wêze dat it juster Dieredei wie. Troch de media is er in soart oandacht oan bestege. Ôfgryselike bylden krigen wy fan de Dierenbescherming te sjen. Ferwaarloosde en mishândelde bisten. Ik wit net hoe as it jimme fergiet mar ik kin it net oan sjen. Salang as wy trouwd binne ha wy bisten…
In grutske soan hat myn ‘jubileum‘ op syn Facebook set. Moaie reaksjes op hân. Tige tank! Mar dit frommeske is wat nitelich op de soan. Want wêrom moast de âldens er by? Earstens is sy is noch gjin tachtich. En dan noch… wat seit âldens? Sy kin wol jonger fan geast wêze as ien fan tweintich….
“Jou my mar mar in jonkje.” seit myn broer. “Ja, my ek mar.” seit de oare. It is tradysje by ùs dat de manlju in jonkje mei sûker krije. Dy wizânsje ha se fan ùs heit oernaam. Moarns om elf en middeis om fiif oere en nèt mear dan twa. Doe`t se wurken nèt fansels….
Trijehûndert stikjes. Stikjes oer ferskate underwurpen. Skriuwsels sa as ik my op dat stuit fielde. Gefoelens fan ûnwennigens, fertriet, leafde, lilkens en blidens… se kamen allegear foarby. It is myn utlitklep wurden. It hat my skerper en opmerksummer makke. De eagen en de earen iepen, dat ha ik my yn de rin fan de tiid…
“Heeft u een overall voor mij?“ Der stiet in kreas ùtsjent jongfeint foar my. Er is wat oan dizze jonge wat myn oandacht lûkt. Hy praat keurich ABN. Wylts ik him help besiikje ik temûk te witten te kommen wêrom hy in overall nedich hat. Jo soene earder sizze, hy moat in sjiek pak ha…