Hast it al heard?” seit in buorfrou, “Alle duorren geane ticht en op slot. Earst fanne wike de sietduorren fan it gebouw, en no de haadyngong.” Stadichoan wurdt de kring lytser om ùs hinne. We kinne net mear in rûntsje meitsje yn de tùn. Yn it gebouw is de eangst foar besmetting fielber, as ik er…
Follik! ” ropt in man yn de doar. “Kom fierder.” sis ik -tsjin better witten yn- want dat kin ommers hjoed-de-dei net mear. It is myn nije buorman dy hjir krekt mei syn frou kaam is. Se binne tagelyk jierdei, hiene in sealtsje hiert en soene it grut fiere. Mar it giet net troch krekt as myn…
Yn in rûnte fan tachtich jierrigen bin ik oan it foarlêzen ût Tidenhawwetiden. De measten lju sitte yn in oanpaste wein as hawwe de rollator under hannerik. De iene is noch hiel skerp fan geast en de oare lit de wurge holle al gau hingje. Myn freondinne lêst foar yn de Hollânske taal en ik…
Mei in saaklik briefke lit ùs hûsarts witte dat hy mits âldens er mei ophâldt en in opfolger foar syn praktyk fûn hat. Ik gean erby sitten, dit moat ik efkes ferwurkje. Fiifentritich jier hat hy wekke oer ùs sûnens en wolwêzen. Fan in praktyk oan hûs mei ien assistinte, is it in sûnensintrum wurden mei…
Farre jo ek? “ freget se oan myn soan. We sitte oan de kofje yn it Fermidden, de grutte seal fan it fersoargingshûs. Se freget noch in kear: “Farre jo ek?” Ferwachtingsfol sjocht se him oan. “Ja,” seit er; “ik faar op Dùtslân.” “Ek op in skûtsje?” Mei grutte blauwe, trochskinende eagen sjocht se him twingend…