“Ach, moet je eens zien…“, seit se. Se wiist op in prachtige flinter dy op har foet sit. “Dat is mijn zoon.” seit se. We sitte yn de tùn en de buorren komme eefkes lâns. In jier as wat allyn is har soan ferstoarn oan in harsentumor. As lyts jonkje krige hy de earste lytse…
“Ik wit in baan foar dy.” sei myn suster. Ik hie de hùshâldskoalle hân mar wat nò? “Moast mar fjirder yn naaien,” sei ùs mem; “der bist noch al goed yn.“ Mar ik wist it nèt. Yn de fyftiger jierren wie der foar arbeidersbern net folle kar. Fierder leare koe net: dat wie net foar my…
“U bent te laat, mevrouw.” seit it islamityske minske tsjin my; “Hij is al verkocht.“ Wy steane tegearre foar in bankstel yn De Lege Knip. In dei earder wie ik ‘r tafollich lâns kaam. Ik mei der wol graach wat om strùne. De meast nuversoartige saken komme jo der tsjin. Myn each foel op in…
“Ik bin it er nèt mei iens.” sis ik mei lûde stim. We hawwe besite en sitte oan de kofje. Gesellich fan sels. It petear giet al gauw oer de ekonomyske krisis. Elk hat er mei te krijen op wat foar med ek. Mar sa as altiid binne it lju mei ferskate mieningen. Elk minske…
Ach, wat binne wy grutsk op Epke. Wy sjoche dy jonge ùt de Lemmer troch de loft fleanen as hie hy noch noait oars dien. Nei jierren fan trainen fan lyts jonkje ôf yn de achtertùn fan syn âldelju mei twa fan syn bruorren. Tsjinslaggen hat hy hân en dochs troch sette. Der stiet hy…