“Mem moat in eigen webside ha.” sei myn soan. En sawat in jier allyn bin ik dèr mei ùt ein setten. Yn it begjin ha ik noch al wat tsjin aksele (“Wat moast ik mei in webside?“). Ik wist net iens wat it ynhâld. Mar de soan trune oan en ik koe der nèt ûnderùt….
Ùs Oliver is net mear. Juster moasten wy mei fertriet ôfskied nimme. Sa as jimme yn myn eardere stikjes lèzen kint hawwe is hy in hiel skoft siik west. Hy hie focht achter hert en longen. It wie in persoanlikheid, in yndividu mei in aparte oanpak. Op 7 november 1997 is hy by ùs kaam….
Yn de âlde pastorije fan de Herfoarme tsjerke fan myn doarp ha wy it libben fiert. Myn skoansuster waard tachtich jier en dat ha wy witten. De hiele famylje, buorlju, goedkunde en wa`t mar koe kaam er op ôf. Hja hawwe dan ek hun hiele libben lang yn it doarp wenne. Troud, bern krigen en fan…
Nei oanlieding fan it jubileumjier fan de Menisten hat Tineke Torensma dit gedicht makke oer twa eigenwize leauwigen. Menno Simons in roomske pastoar en it earste domineeske Anne Zernike. Menno, een man met een missie: een mens die zijn eigen weg is gegaan.Wars van dogma`s en van pressieleerde hij zelf Gods woord verstaan. Menno,een man van…
Nei in hertlike hândruk fan myn toskedokter gean ik achteroer lizzen. Yn spanning wachtsje ik ôf wat syn konklúzje is oer de stân fan myn gebit. Ik bin in bytsje senuweftich, nèt iens sa oer myn gebit mar mear noch om wat it kostje moat. As ik efkes myn mûle spielle moat freegje ik hoe…