De doarbelle giet. Ik ferwachtsje gjin besite mar dat wit min mar noait. Der stean twa froulje foar myn noas. Ien der fan komt kwa stim en wezen my bekend foar. “Hoi Wokke.” seit se. We jouwe mekoar in han en in tùt, sa as âlde bekinden dogge. En sa sitte wy op de bank…
Ien kear yn de wike gean ik te swemmen. Da’s goed foar myn hernia sizze de gelearden. Mei my swimt frou Dykstra, se is al fjouer- en njoggentich jier. Troch helpende hânnen wurdt se yn en ùt it swimbad tild. Yn in kreas swart swimpak swemt se har rûntsjes. “Ik kin jo hast net by hâlde.”…
Hastich en beswit komt er de keamer yn. Der wurde in pear bekers milkshakes op de tafel set, hy ploft op de bank del. Ik wit ùt underfining dat ik net fuort begjinne moat te freegjen hoe it west is. Dat is dreech foar my want ik bin osa benyd hoe it yn Sina gong…
Hjoed-de-dei hat min it er oer om it lytsjild ôf te skaffen. Hja neame dat Cash jild, dat lytse jild. It dy my tinken oan eartiids do ik mei myn earste fertsjinne jild thus kaam. It siet yn in brùn papierenpûdsje. Der siet in hiel lang smel strypke papier yn wert ik neat fan begreep. Ien…
Kleedt u zich maar uit.” seit de assistente. “Hoe fier?” freegje ik. “Ho maar.” seit se as ik mei de fiters fan myn skuon dwaande bin. Ik bin by de hertspesjalist foar de jierlikse kontrôle. Sûnt de lêste grypgolf bin ik in risikogefal wurden. Nei in skoft fan wachtsjen en klomjen -ik bin ommers heal neaken- komt de…