Mei in protte leven giet de belle oer. Der stiet in lyts famke op de stûpe. It is ùs buorfamke fan sawat fjouwer jier. Leaf sjocht se der ùt; in ros jurkje mei bypassende skuontsjes. “Mag ik even binnen komen?” freget se. “Wit dyn heit datsto hjir biste?” freegje ik har. “Ja hoor, ik heb…
Ik ha in nije kompjûter. ‘Prachtich‘ sille jimme sizze. Dat is ek sa mar alle programma’s ùt de âlde PC moasten oer set wurde yn de nije. Dat wie net san poepetoer mar de Fryske oersetting… dat wòl. En der sûnder kin ik net. Foar myn eigen blog Tidenhawwetiden.nl ha ik him nedich en mei…
“Moatte jimme es sjen.” Entûsjast komt de soan om `e hoeke fan`t hûs. “Wy hawwe in kado foar jimme beide.” Ta myn grutte argewaasje sjoch ik in skoetmobyl stean. “Foar ùs?” kin ik er noch krêkt ùtbringe. “Ja,” seit er; “we woene it jimme wat nofliker meitsje. It rinnen wurd wat dreech foar jimme.” “Ja mar,” sis…
Ik wachtsje op de bus nei Drachten. Hy is wat te let mar ik ha de tiid. It jout my de romte om wat om my hinne te sjen. Kloften jongelui steane te wachtsjen om nei Oerol te gean. Frysk wurd der net sprutsen, mear Yngelsk sa te hearren. Grutte musykinstruminten wurde meitôge. Nei dat ik…