“Moast nei underen komme!” ropt ùs heit nei boppen. It is sneintemoarn. We binne krekt ùt tsjerke en ik fermeitsje my op ‘e souder. Noch es ropt er; “De Kanadezen komme der oan!” Ynienen is er gerop en geraas om my hinne. Ik doch yn ‘e gauwichheid in pear fierste te grutte klompen oan. It doarp…
Mids de oarloch, it sil it jier 1943 west hawwe, rinne twa famkes nei skoalle. De iene wat âlder as de oare. Se hawwe elk twa grutte oranje strikken yn `t hier want it is Keninginnedei. Master stiet al yn`e doar, hja binne de lêsten fan de rigele. Mar dizze moarn is oars as oars:…
“Moarn stimme.“, sis ik tsjin myn man; “Tinkst om dyn ID kaart mei te nimmen?” Efkes letter seit er brimstich ; “Hast sto him net hân?” “Né,” sis ik; “ik hoech my deis net mei dyn kaartsje te legitimearjen. Dat wie yn de oarloch sa.” De goeie sfeer is ynienen foarby. “Do hast it spul…
Wylts ùs hurdriders har klear meitsje foar de WK Allround yn Calgary haw ik myn eigen ‘allround‘. “Hast wiete sokken?” freegje ik myn man. “Hoe komst er by?” seit er brimstich. Ik stean yn de keuken en stap yn in dobbe wetter. “Dan hat de hûn it dien.” sis ik en sjoch nei Max dy…
“Jo moatte mear bewege.” seit de fysioterapeute tsjin myn man; “Der moatte hiel wat kilo’s ôf.” Sûnt in pear moanne krije wy in ferpleechster en in fysioterapeute oan hûs. Dit giet ùt fan de Maatskip fan Artsen der`t wy by hearre. It sil wol ùt te stean hawwe mei de Soarch op Maat, tinke wy….