“We sille snein lekker ite.” seit ùs mem. “Wat dan?” freegje ik. Ik wie de jongste en wie noch al in pizerich bern. Myn bruorren iten alles wat er foar hun delset waard. Ik moat sizze, ùs mem hie gjin gefoel foar koaitsjen. It wie allegearre sljocht wei hinne. Pankoekbakke, dat koe se omraak. Fan…
Wat weemoedich rin ik mei Max de lêste rit foar de nacht. Oeral binne de hûzen ferljochte want de Kryst komt er oan. Leauwige as onleauwige, we dogge allegearre mei oan de gekte fan it ljocht. It iene hûs is mear ferljochte as it oare. It falt my op dat er dit jier mear fersiert…
“Gjin drokte, hear.” seit er troch de telefoan. We hawwe it oer de feestdagen. “Wat is jimme doel?” freegje ik elk jier wer. Want ik moat dochs wat yn hûs hawwe. As wy tegearre binne dan meitsje ik net san drokte. As er mar wat iterij yn ‘e hûs is en in drankje fansels. Mar as sy…
“Mem, jimme moatte fêst lizze as jimme reanimeard wurde wolle. Mar ek as jimme ungenêslik siik wurde. Moatte wy dan eutanasy tapasse?“ freget de soan. Ik moat efkes omskeakelje, ik bin oan it earpel skilen en dan tinke jo net oan de dea. “Alles op papier sette hoe en wat jimme wolle.” seit er. Mar,” sis ik;…
“Wat in omkoal, nèt?” seit myn man gauris as hy in bekind persoan op de televyzje sjocht. En as it in frommeske is, dan fynt hy it faaks ien wer`t kriich yn sit. Wat dat is begryp ik net. Ùs smaken ferskille folslein. “Hoe komst derby?” sis ik dan; “It liket my in hiele sympathieke fint ta.“…