“Wol mem de kapusjon fan myn jas ôf helje?” freget de soan. Ferwachtingsfol stiet er foar my mei it ding oer de earm. Wer`t ik in glanderiche hekel oan ha dat is klean fermeitsje. “Kinst net in skroar fine dy dat foar dy dwaan wol?” freegje ik. “Ik soe it net witte.” seit er; “De skuonmakker wol…
“Ik smyt it roer om.“ seit er troch de telefoan. “Wat bedoelst der mei?” sis ik ûngerêst. Want altyd as ik sokke berjochten krij tink ik; wat nò wer? Want wat is er moaier as alles bliuwd sa it is! Wylts ik sels ûnrêstich bin en reuring wol. Mar as it de bern oanbelanget, dat is hiel…
“Do stekst de kop yn`t sân.” seit hy. Hy sit nei Hjoed te sjen. It iene rampberjocht nei de oare wurd de keamer ynslingere. Femylje bedriuwen fan in pear hûnderd jier âld geane op ‘e flesse. Ùs gemeente komt ûnder kuratele fan de provinsje. De gemeentelike lêsten sille heger wurde. En ùs taksje sil net…
“Komst ûnder?” rop ik ûnderoan de treppen. Us soan komt elke dei syn waarme hap heljen. Dat giet al jierren sa ta alle te fredenheid. Ik rop noch es; “Komste?” Mar hy reagearet net. ‘Dat doocht nèt.‘ tink ik by my sels; ‘Dèr is wat oan de knikker.‘ En sa fyn ik him ûnder it buro. Tige…
“Do moast nei de eachdokter.” sis ik tsjin him. Mei read trochrûne eagen sjocht hy my oan. “Ach, drippelje mar. Dan giet it wol oer.” seit er. Mar de moaie blaue eagen wer`t ik ien kear foar fallen bin binne read troch rûn. En sa sitte wy efkes letter by de hûsdokter. Dy advisearet ùs nei…