Soan D. seit; “Mem mei wol skerper wurde, hear. As sis mar plan ùt hoe mem oer de dingen tinkt.“ We hawwe it oer myn webside. En dat is wier wat hy seit. Der rin ik faaks tsjin oan. Skriuwe oer polityk, leauwen en it sekslibben. Hoe nijsgjirrich dat op himsels ek wêze kin. Wa…
“Smakket it wat?” freget ùs mem oan Bijke. Hy slikket him om de bek as hie hy noch noait sa lekker iten. Seis kear yn de wike wurd har it iten brocht. Yn ùs doarp ha se Tafeltje-dek-je. It is in hiele organisaasje mei in protte frijwilligers. Minsken dy allinnich wenje -jong as âld- komme…
“Komst thus te iten?” freegje ik; “As moast wer fuort?“ Hy sjocht my oan. Ik sjoch oan syn eagen dat hy der nèt by is. Eartiids doe hy op de legere skoalle siet sei de skoaldokter; “Lokwinske. Jimme soan is nèt mear dôf.” “Wie hy dan doof?” freegje ik; “Neat wat fan murken.“ Ik hie wol…
“Lokwinske, mem.“ “Wer mei?” freegje ik. “Wit mem dat nèt? Jimme binne hjoed fjouwer en fyftich jier trouwd.” seit er. “Nè, dochs?” sis ik. Hoe ha wy it salang tegearre fol hâlde kinnen? Yn myn tinzen sjoch ik in dea senuweftich fanke op in hege stoepe stean. Fremde minsken hjitte har wolkom. Har oansteande breugeman…
Ùs Hortinsje stiet er prachtich by. Hy is hielendal feroare fan kleur sa as hy fan`t simmer wie. Hy wie blierread, nò kin ik de kleuren net goed mear beskriuwe. It is in mingeling wurden fan read nei rôze. Se binne yn elkoar oer rûn. Ik kin er nèt genoch fan krije en gean der…