“Moast nò al wêr meane?” ropt myn buorman; “it gers hat net iens tiid te waaksen.“ De tùn is àlles foar my; hy is myn terapeut. As myn tùn prate koe dan soe hy hiel wat oer my fertelle kinne. Myn hiele siel en sillichheid leit er yn. Tiden fan fertriet mar ek blidens lizze tusken…
Der oerfalt my somstiden in gefoel fan ûnwennigens. Hawwe jimme dat ek wolris? It is in gefoel dat jo net omskriuwe kinne. It is in oare ûnwennigens die ik as bern hie. Ùs mem woe de hannen wol es frij hawwe en sa moast ik yn de fekânsjes ùtfanhûzje by myn pake en beppe yn…
“Ik wol mei de trein nei Kroatië.” seit myn man. Hy sit nei Rail Away te sjen. Ach, wat ha wy al in soart reizen makke. Mar dan troch de tillevyzje. Hy slacht gjin ien ùtstjûring oer. Dan is it wer Frankryk, dan wer Grienlân en sa it hiele kontinint oer. “Ja,” sis ik; “regelje it mar.”…
“Goeie en oant sjen, hè!” De lêste fan de besite giet de doar ùt. We hawwe it wer hân foar in jier. Ik skop de skuon ùt en sigje op in stoel del. Myn man is al yn dreamenlân. Ik sjoch it hear en fear es oer en tink; “Werom is er net ien op…
“Silst jûn optrede?” freget myn man. Hy sjocht my oan en fynt my der fremd ùt sjen. Ik krij dizze wike der wer in jier by. En derom moat er wat barre mei myn uterlik fyn ik sels. As it nò komt troch it kâlde waar as troch myn kondysje mar it hat fêst syn…