Ach, wat soe ik graach dichtsje wolle. Ik ha it faak besocht mar al gau lei de grûn besiede mei mislearre gedichten. Hoe ha dy dichters it dochs? freegje ik my ôf. Moaie wurden binne er genoch, foaral yn de Fryske taal. Mar om yn it gemoed fan minsken te kommen, sis mar de snaren…
Op in drokke wei en op freedtemiddei stean ik stil. Ik bin op de skoetmobyl en soe gau efkes boadskippen dwaan. Yn panyk start ik noch es en sis lûdop tsjin mysels; “Kalm fanke, rêstich bliuwe.” As ik op san momint net mysels bin praat ik lûdop. Minsken sjogge somstiden efterom. Ik sjoch se tinken; der…
Nei in moane lis ik wer op ‘e dei-behanneling fan `t sikehûs. De earste ynjeksje hat neat holpen. “Dan mar de twadde.” seit de spesjelist; “We sille it dizze kear goed oanpakke.” “Wat bedoele jo dermei?” sis ik eangstich. Ik ha in gloedige hekel oan pine. It is mear it ongewisse tink ik. Mei myn…