Eet lekker!” ropt se en set it ieten op tafel, eltse middei wer. Hiel freonlik hear, mar werom seit se it altyd yn it Hollânsk freegje ik my ôf. Oant ik it op in kear it net litte kin en freegje werom se dat sa seit. “Doch ik dat?” seit se en sjocht my net begripend oan. “Jo…
Wolle jo in wurdsje sizze mei de routsjinst fan myn mem?” freget se; “Jo ha har salang kinnen.” Ik skrik erfan, it oerfalt my. Der moat ik oernei tinke. Efkes letter stjûr ik har in berjochtsje dat ik dat net dwaan kin. Ik bin der te emosjoneel en te skrutend foar, soks soart dingen is neat foar…
De boekenwike 2019 stie yn it teken fan ‘De moeder de vrouw‘. Hiel yntresant en dat brocht my op it idee om es oer ùs mem te skriuwen want dat ha ik yn al myn skriuwsels nea dien. Mar dat falt net mei want ùs mem hie folle kanten: se hat har nea deljaan kinnen…