Twa jonkjes komme my gekjeiend temjitte. Se binne nei it swimbad west. De iene is sawat njoggen jier en de oare seis, tink ik. Se untdekke in piano en klappe net sachtsinnich de klep omheech. “Kinne jimme pianospylje?” freegje ik en wiis nei it musykynstrumint. Se sjogge my skrutend oan. “As ferstiest gjin Frysk?” sis…
In miening hawwe, der giet it tsjinwurdich om. Jo binne der foar as der tsjin. Der foar, dan kin jo in protte meistanners ferwachtsje. Mar der tsjin, dan moat jo bewaking organisearje. Wat is dat dochs hjoed-de-dei? We hawwe dochs yn de wet stean; “Frijheid fan mienings ùterings” mids jo der net immen mei skramje….
It moat wenne, dat is wis. Ik mis myn buorlju. We hawwe mear as tweintich jier neist elkoar wenne. Allegearre jonge minsken, wy wiene de âldste bewenners. We hawwe mei elkoar lake en mei elkoar gûld. As ien fertriet hie, wist de oare der fan. As immen yn ferwachting wie libbe de hiele buert yn…
Under de klanken fan de Vier Jaargetijden fan Vivaldi jout myn buorfrou tusken troch lûdop ferslach, as wie se fan de NOS. Prachtige bylden fan de stêd Venetië gean op in enoarm skerm oan ùs eagen foarby. Grutte gebouwen en enoarme brêgen beheerskje it byld fan de stêd. As de jaargetijden oer ùs hollen dwarrelje ferhellet…