“Nò moat it net gekker wurde,” seit myn freondin; “ik ha in boete krige fan njoggentich euro. En der boppe op noch sân euro fyftich foar de administraasje.“ Ferûngelyke sjocht se de kring rûn. We hawwe wer es in jierdei te fieren, sa dwaande in protte oanrin. Sûnt begjin jannewaris binne alle strjitten om…
“Wolst in bakje tee?” freget se. “Lit mar,” sis ik; “wy prate efkes in pyp fol.“ Unrêstich giet se wer oerrein; “Do moast dochs wàt ha?” Ùteinlik krij ik nei in protte hin en wer gerin in bakje wetter sûnder pûtsje. Ik bin by Mintsje op besite. Wy komme ùt it selde doarp. Sy wie doe achttsjen…
“Kom er mar gau yn,” seit se; “de keardels binne krekt de doar ùt.“ “Wer hast it oer?” sis ik. “Moast mar mei komme.“ Ik rin achter har de gong yn. “Falt dy ek wat op?” Fol ferwachting sjocht se my oan. “Moast njonken dy sjen.” seit se. En dan sjoch ik dat se in stuoltsjelift…
It wie wèr safier; der wie wer ien jierdei. En as er wàt is wer `t ik in glandige hekel oan ha dan binne dat jierdeis. Earst al alles yn hûs helje. De iene moat gjin drank ha mar spesiaal suertsjewetter. Dan binne der in pear fegetariers by dus gjin Fryske woarst. “Dan mar neat,” seit…
“Wolst efkes nei myn kompjûter sjen? Bin ik wol goed befeilige?“ Ungerèst skilje ik mei myn soan. “Der is in hacker dwaande.“ Al ùs gegevens, materiaal mar ek ùs sinten binne nèt feilich op de kompjoeter. Nò ja, folle ha wy nèt op de bank, dat sil foar de hacker nèt de muoite wurdich wêze,…