Op de doarmatte lizze al wer ferskate kryst- en nijierskaarten. It binne minsken dy `t ùs achter op de kalender hawwe. Ek hândich foar as jo roukaarten ferstjûre moatte. Jier ùt jier yn binne it de selde lju mei wolmiende winsken. Guon hawwe troch de tiid hinne de bern er by wei litten. Der binne…
Der moatte sân skoalgebouen sloopt wurde stie sneon yn de Ljouwerter: Grou, Akkrum, Warten en Jirnsum. Oan de Hasperskoalle ha ik noch goeie oantinkens. Doe, destiids, gong ik nei de hushâldskoalle mar dy hie gjin eigen gebou. De lessen waarden ferdield op ferskate lokaasjes. Sa as it Waaggebou, de Ulo en de Ds. Hasperskoalle. Allegearre yn…
“Wit jo ek wer `t ik weze moat?” Oant trije kear ta moat ik freegje nei it nûmer en de strjitte. Ik bin yn de nijbou fan myn wenplak. It is jûn en tsjuster. Gjin mins op ‘e dyk. Ik ha in gearkomste by lju wer`t ik net earder west bin. Nei lang siikjen helpt in…
“Mem wit nèt wat in earmoede der is.” seit er. In soan fan ùs docht frijwillegerswurk by in soart as kringloopwinkel. Se steane ier en betiid al yn de rigele. It rekket him, hear ik wol. Dit hat hy nea witten. Ik stean yn in supermerk en dy hat altiid in hoeke mei spul wat oer datem…
In bekinde Nederlander sei yn in ynterview; “Se hawwe allegearre in miening oer my. De iene fynt my geweldich en de oare fynt my in lul.“ In waarman sei; “Se fine my hiel sympatyk salang it moai waar is. Komt it oars ùt dan bin ik in fint fan neat.“ Wat is dat dochs dat wy sûnder…