Bleate fuotten

Ynkringend giet de doarbel, ik rop: ‘Ik kom ‘r oan!’ ‘It iten is betiid hjoed’, betink ik my. Senuweftich sykje ik om myn skuon. In frjemde gewoante miskyn, mar ik rin altyd op bleate fuotten yn hûs. Dan bin ik mysels want ik bin thús. De doarbel hâldt oan. Wer bin dy ferhipte skuon ek…

Category: De wrald, Minsken, Oer mijsels, Om it hus, Samar

Nachtpon

Ik kom noch efkes om in bakje kofje, hear.” “Da’s goed,” sis ik, “mar ik ha de nachtpon al oan.” “Dat jout neat, ik ha mem wol faker sa sjoen.” seit er. Nei in smout petear giet er wer fuort. Efkes letter giet de telefoan; “Mem, ik ha de kaai lizze litten en no kin…

Category: Oer mijsels, Om it hus, Op stap

‘Verstaat u mij?’

Verstaat u mij?” freget de grutte, rizige man neist my. Yn it âlderein hûs weard ik wenje hawwe wy sa no en dan in foarlês middei. Dy wurdt dan fersoarge troch de ynwenners sels, de gearkomsten wurde goed besocht. Al hoe wol de gelûdsapparatuer wol es wat te winsken oer lit, want net elkenien wit…

Category: De wrald, Minsken, Om it hus, Op stap

Puzelje

Category: Corona, Minsken, Om it hus

Hightea

Wert ik al benauwd foar wie is fannewike bard; de omkriten fan de tafels binne yn ‘It Fermidden’ grutte rûmtes wurden. Der meie no mar twa man om in tafel sitte en oardel meter der tusken. No, dan witte jimme it wol, tink? De lju binne âld en hurdhearich, der wurdt hiel wat ôfroppen en…

Category: Corona, Minsken, Om it hus