“Buorfrou! ” ropt ien oer it hekje. Ik sit achterhûs en ha my del jûn mei in tiidskrift. De buorlju om ùs hinne binne mei fekânsje. Ik genietsje fan de stilte om my hinne. Gjin gûlende bern en lûde stimmen fan minsken dy it net iens meielkoar binne. “Buorfrou!” hear ik noch es roppen; “Meie…
“Ik wol nij behang yn de keamer.” sis ik tsjin myn man. Hy sjocht om him hinne en ik sjoch oan syn lichemstaal dat er dat unsin fynt. “It sjocht er goar ùt.” gean ik fierder; “Ùs skilderijen komme der net goed op ùt.“ Tsjin myn argeminten kin hy net op. Dat hat de tiid him leard. In freondinne wol…
“Moast nò al wêr meane?” ropt myn buorman; “it gers hat net iens tiid te waaksen.“ De tùn is àlles foar my; hy is myn terapeut. As myn tùn prate koe dan soe hy hiel wat oer my fertelle kinne. Myn hiele siel en sillichheid leit er yn. Tiden fan fertriet mar ek blidens lizze tusken…
Der stiet in enoarme grutte wite caravan foar ùs hûs. It wurd er tsjuster fan yn ‘e keamer. De buorren ha in skofke allyn in poppe krigen en wie de caraven te lyts. “Se kinne better thus bliuwe.” sei myn man; “Dan ha se alles by de hân wat se nedich ha.“ Nynke wurd ùt de…
Ier en betiid wurd ik wekker troch in protte geraas fan aksters. Yn de grutte beam achterhûs sit in nest jongen. Ik draai my om en wol my der net mear oan steure. Mar it geraas wurd fûler. Ik moat er mar ôf en strompelje yn nachtklean mei in slûge kop nei bûten. En ja…