“Wa kin my helpe!” rop ik nijsgjirrich. De lampkes boppe it oanrjucht ferhippe it wer es. Yn it tsjuster bin ik oan it griemen en kin neat fine. Nije lampkes kocht mar nè hear. Myn man is mear it type fan ried jaan en in oar it wurk dwaan litte. “Moast earst sjen as it…
‘Wolle jo in stap te bek gean?” freegje ik de man achter my. Ik stean foar de kassa yn in supermerk. It is dringen. Ik fiel de azem fan de man yn myn nekke. Hy mompelt; “Sorry.” en giet in stap achterùt. Wat is dat wat hjoed de dei? Dat jo gjin mins mear betrouwe…
“Wat bin ik bliid dat dizze dagen om binne.” seit de soan. “Wêrom?‘ freegje ik. “Al dat getùt en en gekrûp fan minsken dy jo amper kenne. Al dy oerdreune oandacht foar minsken dy oan de underkant fan de maatskippij libje. Litte se dèr it hele jier nei om sjen. Al dat gepraat oer frede en…
Yn ùs strjitte hinget in grut spandoek. Mei foarse letters stiet er op: De Bèste Buur. Tien is ferkeazen as de bèste buorman fan Fryslân. We binne as buorlju osa grutsk op him. It binne hurde wurkers, frou en dochters dogge like hurd mei. Op alle merken stean se mei hun loempia`s. Moarns ier en betiid oant…
Tusken de kryst- en nijierswinsken leit in aansicht fan Jan. Hy wennet in pear hûzen fjirder. Hy is wat oars as oars. Koart om ‘e hoeke en gau oanbaant. In skoft allyn kaam er in buske foar de doar. “Us buorren sille ferfarre.” sis ik tsjin myn man. Mar wat my opfalt; Jan is der…