Min wol hjir graach witte hoe de minsken de Corona-tiid troch kaam binne. En derom hawwe se in gearkomste belein yn it tehûs want praat efternei hat net ien wat oan. En sa sitte wy op in moarn oardel meter fan elkoar ôf yn de seal. Kofje en koeke is er genoch want foar de geselligheid…
De telefoan giet. In entûsjaste stim ropt; “Moast bûten sjen! Ik stean nei dy te swaaien!” Op in bankje fierderop sit in frommeske en besiket kontakt mei my te krijen. It kabinet hat besluten om de maatregels te ferlingjen oan’t achtentweintich april . De reaksjes fan de bewenners binne ferskilllend. In freondinne sei; “Dat haal ik…
Wolst in kopke kofje?” freegje ik him. “Wat foar kofje hat mem?” seit er. “No,” sis ik (ik gean mei de tiid mei fansels); “Dolce Gusto Cappuccino en Lungo, as Douwe Pypke’s Senseo. Sis it mar.” Syn mûle falt iepen. “Ik tocht dat mem allinnich prottelkofje hie.” “Ik wenje dan wol yn in âldereinhûs mar…
S Sûnt in wike rin ik mei twa ynswachtele fuotten rûn , en ek noch trije lagen wynsels. “Jo hawwe opsette fuotten,” sei de dokter; “dat is net goed.” Gefolch is dat gjin skoech mear past, sels myn man syn trouskuon passe net mear en dát seit wat. Eltsenien is ynt spier om foar my geskikt…
Giest mei?” freget se oan mij; “Der is in hiele grutte kringloopwinkel yn Drachten kaam.” Se wit wol dat ik in swak ha foar dat soart winkels, foar in bytsje sinten kin jo as jo wolle jo hûs ynrjochtsje. Dûbelteard yn har autootsje komme wy oan, grutte tassen mei twa rollators wurde der ùt set….