“Hoe fynst myn ferslach foar it tsjerkeblèd?“, freegje ik myn freon. Hy hat jierren Fryske les jûn en wit alles fan de nijste stavering. Somtiden sms ik him: “Wist sto hoe ik dat wurd skriuwe moat?“ Mar nò sit ik by him oan de kofje. It is altiid gesellich. Wy prate dan oeral oer. De…
Max en ik bringe in berg âld papier nei de container. Dat doche wy geregeld. Neist de papiercontainer stean noch twa fan dy dingen; de iene foar flessen en de oare foar klean. En dat is it him nò. Min set er fan alles del. Yn de jûntiid ferhùzje en dan yn it tsjuster de…
De telefoan giet. ‘Godfried’ freget as de ‘Majoor’ al oansprekber is. Elke moarndeitemoarn moatte wy by prate. Godfried Bomans en Majoor Bosshardt. Jierren allyn ha ik twa unyke jonges kinnen leard. De iene in rasechte Amsterdammer en de oare in Fryske jonge fan it platte lân. It wie osa wennen foar de Amsterdammer; hy miste syn…
“Kom Max, wy sille de wrâldreizger fan de trein helje.” “Hoe komt dy jonge mei sa folle bagaage thùs?” freget myn man. “Wist wat,” sis ik; “myn boadskipweintsje sil ik strippe en dan is it in stekwein.“ En sa gean Max en ik nei de trein. Minsken sjogge my wat fremd oan. Wa stiet nò…
“Ik bin hjoed oerbeppe wurden!” ropt in âld minske; “Binne jo ek al beppe?” Op myn nè noch net, giet se troch. Ik bin op besite by myn man. Hy is drok oan it oefenjen. In pear dagen allyn hat hy in nije knibbel krige. Stumperich rint hy stapke foar stapke mei twa stokken troch…