“Samar bin ik blyn wurren”, seit de kreaze jongeman tsjin ùs. “Ik stie mei myn maat heech op in ljedder in hûs te skilderjen. En ynienen seech ik neat mear. En nò sit ik hjirre en bin folslein ôfhinklik wurren.” Wy sitte by Fysio yn de wachtkeamer. Myn man sjocht min en sa dwaande binne … Read more
“Dat wurd letter neat mei dy…“, seit de man foar my. Ik sit tsjin oer in strange, hurde man. Hy is de haadmaster fan de kristelike skoalle ùt myn doarp. Mei grutte ferwitende eagen sjocht er my oan. It giet oer it lèste rapport; ik moat nei in ferfolch oplieding. Ik sjoch him tinken mei … Read more
Ja minsken: ik bin brutsen. Wy hawwe in flinke tùn. Wa moat dy ûnderhâlde? Ik fansels. Myn man in bèste fint hear mar hy hat gjin weet fan tùntsjen. Wy hawwe jierren allyn in tûnman hân. ‘Pake Huver’ seine ùs bern. Wat in weelde wie dat. Hy wie in ùtsanearre boer fan fiif en sechstich … Read more
Midden yn it sintrum fan it doarp stiet it ferkear stil. It sit muorrefest. Myn broer hâld de hiele boel op, hy is de papierman fan it doarp. Mei syn fiets en in ôfladen oanhinger stremt hy it hiele trochgeande ferkear. Jierren allyn doe der in hiel soart fraach wie nei âld papier is hy … Read more
Dû ik yn it houliksboatsje stapte sei de omjouwing:”Do moast dy oanpasse.” “Oanpasse?” tocht ik; “Wat is dat? Moat ik nò in oaren ien wurre?” Ik hie der gjin benul fan wa ik dan wèze moast. Hja betsjutten wat yn de maatskippy en op it sosjale med hiene hja wat yn te bringen. Dus ik die … Read more