Lit him no mar.” seit syn heit. De soan sil wer fleane en wol yn Colombia.
Hy is in enthousiast Paraglider. Oerâl op de wrâld hat hy flein. Yn it deistich libben is hy skipper en fertsjinnet syn brea op it wetter. Mar syn grutte hobby, dat is fleanen. Sa gau as hy kin is hy fuort. De reizen binne al fier foarùt boeke.
Hy sil no nei in lân wat in prachtige natûr hat. In lân mei bergen en in freonlike befolking.
“Hoe fynt mem dIt?” freget er. Hij stiet foar my en lit grutsk syn fleantenue sjen.
In grutte helm wurdt opset mei in hiel aparte bril. Mar ek in stuoltsje mei in soart touwen, gespen en riemen.
“Der is in hiele grutte brêge ynstoart.” sis ik; “der wiene hiel wat deaden en ferwûningen.”
“Der is ek noch al wat korrupsje yn it lân.” gean ik fierder. “Dy is oerâl op de wrâld, mem!”
Werom giet er no net nei de hunebêdden fan Drinte as de offâlbulten fan Omrin?
“Lit him no mar.” seit syn heit.