Midden yn it sintrum fan `e stêd bliuw ik stean; de accu is leech. “Wat nò?” freegje ik my ôf. It swit brekt my oan alle kanten ùt. It ding is te lomp en te lôch om oan kant te setten. Dan komme er in pear manlju -al op jierren- by my stean. “Dat dogge wy … Read more
Alle dagen hear ik myn buorman mei syn bosk kaaien ratteljen. Moat hy foar hûs gers meane dan komme de doaren op slot. “Wêrom dochst dat? ” freegje ik him. “Jo kinne hjoed-de-dei nimmen mear fertrouwe.” seit er. “Komst om in bakje kofje!” rop ik dan en steefest komt alles op slot. Ùs soan warskôge;“Nim gjin bûtenlânske klusjemannen … Read more
Oeral om ùs hinne steane buorden yn de tùn: ‘Te Koop’ (as by Friezen dy hun net ferbrekke wolle; ‘Te Keap’). As ik mei de hûn de buorren yn gean stiet hast yn elke tùn in boerd. It komt my foar dat elkenien genoch hat fan syn omjouwing. Se hawwe lang wachtsje moatten want se koene … Read more
“Hat mem als es nei tocht hoe jimme it ha wolle?” freget de soan. “Wat bedoelst sto?” sis ik. Ik ha wol in fermoeden wert er hinne wol. In oardsje allyn begong er der ek al es oer. “Kremearre as begrave.” seit er. Koartlyn hie hy nei in kremaasje west fan in freon. Dat hie him noch al … Read more