‘Wat is uw geboortedatum? Heeft U een hartkwaal? Bent U aan de drank of aan de drugs?“ Sok soart fragen stjoert hy op ùs ôf. Myn man en ik sitte by de narkotiseur sis mar de man dy t jin wei makket as je ûnder it mes geane. We hawwe al de hiele middei yn [Lês mear »]
“Mem moat op Facebook.”, seit myn soan. Se binne in wykein thus mei twa hûnen ùt Portugal. Wat is it gesellich. Sokke tiden wurd der hiel wat ôfpraat. Ek de hûnen skine har aventoeren oan elkoar kwyt te kinnen. De taal skynt gjin swierichheid te jaan. “Wèrom moat ik op Facebook?“, freegje ik. “Mem hat [Lês mear »]
It is ier yn de moarn as wy yn de grutte hallen fan de Prins Bernardhoeve oan komme. Sneon en Snein sil der in beurs wèze. It tema fan dizze twa dagen is Hobby & Creatief. Troch dat myn freondinne yn de handel sit frege hja my om har te helpen om de stand op [Lês mear »]
Hearst my wol?“, freegje ik myn man. Ik ha in hiel ferhaal ôfstutsen mar ik sjoch oan syn gesicht dat hy mei syn gedachten earne oars is. Ik sis noch es in kear. “Hearst my wol?!?“ Ik ha in pear nije leazens kocht en lit se grutsk oan myn freondinne sjen. “Hoe fynst se?“, freechje ik [Lês mear »]
Sûnt ik myn nije oankeap -in blèdsûger/blazer– yn gebrûk ha, ha ik kammeraten krige. Ik bin nò ien fan har wurden. De lju fan it grienûnderhâld ùt ùs omkriten besjoche my nò as hun gelikense. Wy binne drok dwaande, sy yn de blommeperken en ik yn de tùn. It is in kabaal fan je welste, hearren [Lês mear »]
“Moatte jo ek mei it lokale ferfier?” freget de âlde man oan my. Ik sit op in bankje yn de hal fan it sikenhûs. Ik skow in eintsje op en wiis neist my. Krom en swier leunjend op syn stok stiet hy foar my.”Gean mar sitten..“, sis ik; “wy moatte noch efkes wachtsje.“ Dan ferteld [Lês mear »]
Nei oanlieding fan in artikel oer “Kneppelfreed” yn de Feansterkrante moast ik oan twa molktapers tinke. Yn it stik waart ferhelle hoe Wiebe van der Hoek en syn kollega Jean de Leeuw op hun karre molke en sûpe hiene stean. Hja waarden bekeurd troch in kontroleur fan de keuringtsjinst fanwege artikel sechtsjin . Nei in [Lês mear »]
Ik stap yn Grou op de trein en omdat ik yn it Fean der wer ùt moat wol ik by de ùtgong sitte. Mar dat falt tsjin, de romte stiet grot fol. Minsken dy yn Ljouwert wurkje, studinten en dan noch de minsken mei hun optearfietsen, se wolle allegearre nei hûs. Ik stap yn en foart [Lês mear »]
“Ik wol in blèdblazer…“, sis ik tsjin myn man; “Ien dy`t alles by elkoar blaast en opsûget.” “Moat dat nò?“; freget er mei in grutte tear yn syn holle; “Wy hawwe hast wol in dozyn tùnklauwers en harken.” “Ja“, sis ik; “mar ik moat it allegearre beskreppe.“ Ik begjin my te ferdedigjen. “Wist wol wat [Lês mear »]
Nei in grutte brân krige de pake fan myn man in prachtich skilderij eigenhannich fan Piet van der Hem, in bekende Fryske skilder. De titel is “Vluchtelingen Stramproy 1917.” [hjir mear] Pake wie by in keunstnersrûnte fan Fryslân. En nei de brân doe hy alles kwyt rekke wie wer ûnder syn hele bibleteek, soargen de [Lês mear »]