Ta myn grutte blidens binne fane moarn élf einepyken ùt de koer rûgele.  Memein gong foarop al roppend dat se avesearje moasten. Want Bouke, de reade kater fan de buert, hie krekt efkes skoft. No wie it feilich.  Yn flot tempo sette memein de stap er yn, it jonge spul koe har amper byhâlde. In…